Een stooklijn legt de relatie vast tussen de buitentemperatuur en de temperatuur van het ketelwater. Niets meer! Die relatie zegt bijvoorbeeld niets over de binnentemperatuur, en de ketel zal ook niet reageren op die binnentemperatuur. Ook al is het binnen 10 °C te warm, de ketel zal niet uitgaan, als het buiten 18 °C is.

Het is een uitgangspunt. Het hoeft niet zo te zijn; het hoort zo te zijn. Men veronderstelt dat u de stooklijn goed zet. De verantwoordelijkheid voor het resultaat van de ingestelde stooklijn ligt bij de gebruiker of de installateur. Het apparaat zelf treft nooit geen blaam!
Overigens klopt het uitgangspunt wel, maar er zit een addertje onder het gras. Goed ingesteld kan een stooklijn wel 20 °C onderhouden, maar hij kan niet én 20 °C maken ('s ochtends) en 20 °C onderhouden (de rest van de dag). De consequentie is dat stooklijnen altijd te hoog staan; het wordt de hele dag te warm. Vandaar dat overal thermostaatkranen zitten.  Die moeten het teveel aan warmte tegen houden, wat lukt voor de radiatoren, maar niet in de leidingen. Daar zit altijd te warm water in. Dit verklaart het hoge gasverbruik bij weersafhankelijke regelingen.

Het bepalen van de juiste instelling

Een rechte lijn is vastgelegd wanneer twee punten bekend zijn, of wanneer één basispunt bekend is en de hoek van de lijn bekend is. Beide methodes worden gebruikt, afhankelijk van het type apparaat. Het is beschreven in de installateurshandleiding van het apparaat.

Stel dat het warmer moet zijn dan 20 °C

Heeft men eenmaal de juiste stooklijn gevonden (voor 20 °C), dan kan men die binnentemperatuur verhogen door de stooklijn parallel omhoog te schuiven.

Nachtverlaging

Dat is de instelling voor de nacht, waarbij een lagere stooklijn gekozen is. De installatie blijft 's nachts dan warm water aanvoeren. Het is beter als de cv 's nachts uit is, maar dat is niet altijd mogelijk. Het geeft bijna altijd problemen in de ochtend.